هرمنوتیک فلسفی با هایدگر پایهریزی شد و با گادامر به اوج رسید. گادامر با انتشار کتاب حقیقت و روش در سال ۱۹۶۰ فصلی نو را در تاریخ هرمنوتیک رقم زد و طیف گستردهای از مسائل مرتبط با فهم و تفسیر را بررسی کرد. اندیشههای نو و چالشبرانگیز او بازتاب وسیعی در علوم مختلف و حتی ارزیابی دوبارهی خود فلسفه داشت.
این کتاب از آثار ارزشمندی است که روایتی دقیق و معتبر از مهمترین آرای هرمنوتیکی گادامر ارائه میکند. نویسندهی کتاب، جورجیا وارنکه، با ایجاد تقابل میان مواضع هرمنوتیکی گادامر و دیگر فیلسوفانی چون شلایرماخر، دیلتای، هرش، اپل، هابرماس و رورتی، نقاط اشتراک و اختلاف گادامر با آنها را برجسته میکند.
کتاب حاضر میتواند کاستی منابع معتبر و روزآمد دربارهی هرمنوتیک فلسفی و آرای گادامر را تا حدی جبران کند و برای دانشجویان و دانشپژوهان رشتههایی چون فلسفه، الهیات، هنر، حقوق، تاریخ و جامعهشناسی سودمند باشد.