دیوید رایزمن در کتاب حاضر به توصیف پدیدارشناسی سارتر در تعالی اگو و هستی و نیستی میپردازد که آگاهی طی آن از خود به مثابه یک شخص در میان اشخاص دیگر آگاه می گردد.