کتاب حاضر پژوهشی است در تاریخ دورهی نوپایی امپراتوری اشکانی از حدود ۲۴۸ تا ۱۶۵ پیش از میلاد؛ و در آن روایات متون مکتوب و کتیبهنگاری (به زبانهای یونانی، لاتین، پارتی، پارسی میانه) و نیز منابع موجود در عرصههای سکهشناسی و باستانشناسی تحلیل شدهاند. تاریخ دورهی پساهخامنشی ایران -دورهی یونانیمآبی- در این اثر به تاریخ جهان کوچزیان آسیای میانه گره میخورد؛ و پاگیری حکومت اشکانی بر بستر سنت یکجانشینی ایرانی، سنتهای مقدونی-یونانی و سنتهای کوچزیستی و سکنیگزینی آسیای میانه روایت میشود.