اقبالنامه

این کتاب بخش دوم از مثنوی اسکندرنامه است. نظامی در اسکندرنامه زندگی اسکندر را به نظم می‌کشد. اشعار اقبال نامه با ستایش و حمد پروردگار و پیامبر اسلام آغاز می‌شود؛ سپس با داستان‌هایی از ارشمیدس و... ادامه یافته است و در زندگی نامه اسکندر به احوالات، سیر و سیاحت‌ها و مراودات او با بزرگانی از جمله ارسطو، حکیم هند و... می‌پردازد. نظامی در قالب شعر دربیان عزت و جاه و مقام اسکندر از ادعای پیامبری او یاد می‌کند. همچنین در انتها، وصیت‌نامه‌ی اسکندر را نیز می‌توان به نظم خواند. مثنوی اسکندرنامه جز اشعار غنایی دسته‌بندی می‌شود؛ ولی بعضی معتقدند نظامی در این اثر خود قصد رویارویی با شاهنامه‌ی فردوسی را داشته است. اشعار و معانی اقبال نامه توسط شاعر و سخنور سرشناس فارسی «وحید حسن دستگردی»، شرح و تصحیح شده که به صورت پانویس در انتهای هر صفحه از کتاب آمده است. از دیگر ویژگی‌های قابل تامل این کتاب همکاری سعید حمیدیان، استاد ادبیات فارسی، در ویرایش نهایی این اثر است. مطالعه‌ی این کتاب به علاقمندان ادبیات و اشعار کلاسیک فارسی پیشنهاد می‌شود. بخش اول مثنوی اسکندرنامه تحت عنوان شرفنامه در نسخه‌ای دیگر به چاپ رسیده است.