این دفتر بخشی از تحقیقات نویسنده در نگاهی به مشروطیت از دید دانش حقوق با تأکید بر مفاهیم و نهادهای حقوقی و نیز بحثی در تکوین حقوق مدرن در ایران است. موضوع این کتاب بررسی برخی از مفاهیم و نهادها در مشروطیت ایران است که سهم مهمی نیز در پیدایش دانش حقوق در ایران داشتهاند. گسترهی زمانی بحث نیز، دو دهه از مشروطیت ایران در حد فاصل به توپ بستن مجلس اول تا برآمدن پهلوی است. کوشش ایرانیان از دارالسلطنهی تبریز تا پیروزی مشروطیت برای تأسیس نهادها و مفاهیم حقوقی، در این دو دهه این فرصت را یافت تا از عرصهی نظر به سطح عمل بیاید و محک بخورد. در تحقیقات صورتگرفته عموما از این دو دهه غفلت شده و بیشتر بر روی عصر ناصری تا پیروزی مشروطیت و نیز دورهی پهلوی اول تمرکز شده است؛ درحالیکه این دو دهه سنگ بنای بسیاری از مفاهیم و نهادهای جدید گذاشته شد. در این دفتر تحولات مدرسهی سیاسی، مدرسهی حقوق، مدرسهی حقوق و علوم سیاسی، نهاد عدلیهی جدید و تدوین نخستین قوانین ایران در دورهی احمدشاهی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در بررسی هر کدام از این موضوعات هم کوشش شده است که تحولات آنها پس از دو دورهی مقدمات مشروطهخواهی و پیروزی مشروطیت، در این دوره - بهعنوان پیامدهای مشروطیت - دیده شود و هم نگاهی به برخی از جنبههای تکوین دانش حقوق در ایران افکنده شود. مطالعهی این اثر میتواند برای دانشجویان رشتهی حقوق، علوم سیاسی، تاریخ و علوم اجتماعی مفید باشد.