کنفدراسیون

در فاصلۀ سال های بعد از 28 مرداد 1332 تا فروپاشی نظام پهلوی در پی انقلاب اسلامی 1357، یعنی در خلال دوره ای که نظر به استبداد حاکم عرصۀ تحولات اجتماعی ایران به نحو فزاینده ای محدودتر از پیش می شد، بخش مهمی از خواسته ها و آمال نیروهای مخالف در فعالیت های جنبش دانشجویان ایرانی در خارج از کشور فضای طرح و بیان یافت. این فعالیت ها که بیش از بیست سال در قالب کنفدراسیون جریان داشت، نه فقط از تحولات داخلی کشور متأثر بودکه در سال های پایانی نظام پهلوی، بر تحولات سیاسی آن نیز تأثیر مهمی بر جای نهاد.