راوی در این رمان، سرگذشت سه نفر به نامهای ونگوگ، شیدا و شکوفه را روایت میکند. شخصیت ونگوگ از هنرمند و نقاش معاصر عراقیتبار باسم الرسام الهام گرفته شده و دیالوگهای فلسفی از زبان ونگوگ در این رمان، به طور مستند از باسم الرسام است. ونگوگ با نگرشی فلسفی که به هستی دارد سعی میکند دنیای کودکانه و رمانتیکِ شیدا راوی اصلی رمان را دچار تحول کند. و شیدا آنچنان در خیالش با جملات و رؤیای همسایگی با ونگوگ روزگار میگذراند که گاهی در مرز خیال و واقعیت نیمهشیدا میشود.