باران در دوزخ

تنهایی مکافات نزیستن است آنچنان که از عشق انتظار می‌رود در هنگامه ‌ای که فریاد دست ‌ها از دل برنمی‌آید و شکوه نگاه‌ ها متعلّق به گذشته‌ها ست زمانی که دوست داشتن درست تلفّظ می‌شد.