ادبیات از دریچه ی نظریه

در این کتاب «تئوری ادبی» با روشی بینااصولی بررسی شده است. روش بینااصولی‌ای که هم بر زبان و زبان‌شناسی تکیه می‌کند، هم بر تاریخ، هم بر فلسفه و معنا و هم بر ساختارها، ژانرها و گفتمان‌های ادبی. به سخنی روش‌های اندیشمندان برجسته‌ای چون باختین، فوکو، ریکور یا دریدا از یک‌سو و کسانی چون افلاطون، ارسطو، ابن‌سینا، خواجه نصیرالدین از دیگرسو و نیز تودورف، یاکوبسن و حتی ویتگنشتاین از سوم‌سو در نظر گرفته می‌شود.