روی سکویی تخت های با نوری کم سو دارند حرف می زنند و آنگاه درست همان سان که برای مالارمه از یک تک واژه «گل» که به لحنی شاعرانه بیان می شود آنچه از هر دسته گلی غایب است جاودان سر بر می کشد هان دارد می آید برای آنانی که تماشا می کنند اندیشه ای نو از تمامی آنچه نمی دانستند توانایی انجامش را دارند در حالی که در نهان آرزوی انجامش را داشتند.