باشو: اسم من باشوئه. همونطور که میدونین من شاعر توانمند قرن هفدهم ژاپن هستم درسته من همون کسی هستم که شعر هایکو کمالش رو مدیون اونه. مثل این:
غوکی می جهد
بر برکه ی آرام
اینک آوای آب
من همین الان خونه مو که تو این روستاس ترک کردم و دارم از جاده ای باریک به شمال دور سفر میکنم به محض اینکه به اونجا برسم معتکف میشم و روشنایی رو به دست میارم اما همین حالا که داشتم از کنار این رودخونه رد میشدم صدای گریه ای شنیدم. بچه ای رو توی کهنه پاره ای پیچیده ن و کنار رودخونه گذاشتن. تقریباً دو سالشه چرا پدر و مادرش این کارو کردن؟