وقتی مردم ما را پس میزنند و مدارس از پذیرفتن ما طفره میروند، درد دارد. این را دیدهام و این درد را حس میکنم که ممکن است دیگرانی که شبیه من هستند، با این طرد شدگی در اجتماع مواجه بشوند و درد بکشند. باید به این نکته اشاره کنم که این رفتار عجیب، ناشی از عدم درک نقش اجتماعی فرد در جامعه است که موجب بروز این رفتارها و برخوردهای نامطلوب میشود. رویای روزی را دارم که در جامعهای بدون واژهی «عادی و غیرعادی» و فقط با عنوان انسان در کنار هر انسان دیگری رشد و زندگی کنیم.