زبان مثنوی در عین سادگی آکنده از اشارات و رموزی است که فقط اهل حال و آشنایان عالم عرفان آنها را درمییابند و فهم آنها برای کسانی که آشنایی اندک با تاریخ تصوف ایران و زبان و ادب فارسی دارند، کمابیش دشوار است و مستلزم شرح و تفسیر است. استاد فروزانفر، این نکته را دریافته بود، منتخبی«کمک درسی» از دفترهای اول و دوم مثنوی همراه با یادداشتهای سودمند فراهم آورد. ایشان در مقدمهٔ کتاب آورده: «منظور اصلی از تدوین این خلاصه آشنا ساختن ذهن دانشجویان و دانشآموزان با کتاب مثنوی معنوی که نموداری از دل پاک و فکر بلند قبلهٔ اهل حقیقت و آفتاب درخشان معرفت، افتخار مشرق، مولانا جلالالدین محمدبن محمد بلخی معروف به مولانای روم و مشهور به مولوی رومی است.»