عنوان متن سیاه حکایت از نام و عنوان خاص و متعین، و جریان و رویکرد مشخص و تمامشدهای ندارد. به جای متن سیاه میتوان واژگانی دیگر گذاشت. اما بهطور عام متن سیاه در مقابل هرگونه تلقی روشن و سپید و شفاف از زبان و متن و نوشتار و گفتار قرار دارد. صفت سیاه بهلحاظ ماهوی به عدم تعین همیشگی زبان اشاره دارد و بهلحاظ تاریخی به تمایز با شعر سپید و تمامی رویکردهای کلاسیک و سنتی به زبان.