رمان پرتره مانند مصائب فریدا یکی از آثار مدرن قرن بیست و یکم است که به اهمیت درد میپردازد بن مایه ی این زمان کم نظیر نوشته ی اسلاونکا دراکولیچ درد تنانه است زمان به نوعی سرگذشت نامه میماند که زندگی فریدا کالو نقاش معروف مکزیکی را روایت می کند فریدا در شش سالگی به فلج اطفال مبتلا میشود و بعدها وقتی که از یک تصادف مرگبار جان به در می برد بقیه ی عمرش را با درد تنانه و زیر سایهی مرگ سپری میکند درد در تنش ساکن میشود و رفته رفته نگاه و رویکردش به زندگی از آن تأثیر می پذیرد دراکولیچ روایت فریدا را در فلش بک های خواب گونه ای می گنجاند. مصائب فریدا مدلی از ادبیات اندرونه گویانه و نوعی بیوگرافی نگاشته پس از مرگ یک شخصیت است که تاکنون به ندرت کسی نگارش نمونه ای از آن را آزموده است. اسلاونکا در اکولیچ با چنان قدرت و خلاقیتی در ذهن و ضمیر فریدا کالو ساکن میشود که مخاطب هنگام خوانش متن به راحتی یادش میرود که خود فریدا کالو نویسنده ی کتاب نیست در قسمتی از رمان آمده دردم را از ژرف ترین اعماقش بیرون میکشیدم و می آوردمش روی سطح و آن را در معرض روشنایی و نگاه موشکافانه همگان قرار میدادم اهریمنان از این کار متنفرند. من نه تنها چهره ی آن درد ،بلکه تن ساقها زخمها قلب شکم و ستون فقراتش را هم نشان میدادم و این به ام قدرت میداد...»