از ترس مست شدیم

کتاب پیش رو اثری است پیرامون یدالله رویایی و شعر فارسی. یدالله رویایی شاعری فارسی‌زبان و بنیان‌گذار شعر حجم بود که دهه‌های آخر زندگی خود را در پاریس سپری کرد و در همان‌جا درگذشت. او درباره‌ی شعر خود این‌گونه می‌گوید:
شعرهای اول من اولین بالش‌های من در شعر بود، در جاه‌طلبی بال می‌زدم، از تجربه‌های گوناگون سر در می‌آوردم، آنچه مرا بیشتر جذبه می‌داد سهم هنر کلامی در شعر بود و جست‌وجوهایی در شکل و کشف عوامل سازنده‌ی آن، از خود قطعه «بر جاده‌های تهی» بگیر تا «اتود»ها، زندگی لغت و بهترین جای آن در مصرع و زندگی مصرع و بهترین جای آن در فضای قطعه که مرا به کشف اوزان تازه و استعدادهای تازه‌ی لغت می‌کشید و به پیدا کردن راهی در شعر برای پیاده‌کردن عواملی که در سایر هنرهای زیبا نقش زیباشناسانه دارند یعنی همان خطوط مشترکی که در مثلا نقاشی یا موزیک شکل‌ساز و زیبایی‌آفرین هستند، می‌بایست در شعر هم جایی برای تظاهر داشته باشند.