پروکلوس، فیلسوف نوافلاطونی قرن پنجم میلادی، آخرین نمایندۀ بزرگ فلسفۀ یونانی است که در انتقال میراث یونانی به عالم اسلام و مسیحیت نقشی بزرگ داشته است. اندیشههای او عمدتا شرح و بسط اقوال افلاطون از دیدگاهی نوافلاطونی است و البته خالی از ابتکار نیست. وی در رسالۀ «دربارۀ قدم عالم» از اعتقاد افلاطون به قدم عالم دفاع میکند و آن را با هجده برهان به اثبات میرساند. این رساله در نخستین قرون اسلامی به عربی ترجمه شد و بسیاری از مفاهیم و مضامین آن به فلسفۀ اسلامی انتقال یافت. در این کتاب ضمن مرور اندیشههای افلاطون، ارسطو و فلوطین دربارۀ زمان و سرمدیت، که اطلاع از آنها لازمۀ درک آرای پروکلوس است، ترجمۀ فارسی رساله دربارۀ قدم عالم به همراه تحلیل هر برهان ارائه شده است.