آنجا که وطن بود

«تاریخ بشر روایت مجعول نقاب داران است. باور نکنید جناب مظفری! به دروغ های شیرین اعتماد نکنید. واقعیت چیزی است، تاریخ چیزی، خاطره چیزی و داستان چیز دیگر. تنها در هنر است که ما چهره های برهنه آدم ها را می بینیم. کار هنر دریدن پیراهن این تاریخ است و اگر خاطره تنها ارزشی داشته باشد، نه گزارش، بلکه آغشته شدنش به همین رویاهاست و انسان چه درد دارد جز رویاهایش».