تاریخ و آخرت‌شناسی

در کتاب حاضر با دو متن اصلی رودولف بولتمان، متأله پرنفوذ قرن‌ بیستم و دوست و همکار چندسالۀ مارتین هایدگر در دانشگاه ماربورگ (از ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۸) مواجهیم. متن اول، تاریخ و آخرت‌شناسی، حضور ابدیت، نسخۀ مکتوب درس‌گفتارهای بولتمان در گیفورد به سال ۱۹۵۵ را شامل می شود و متن دوم، یکی از مهم‌ترین مقاله‌‌های او با عنوان «عهد جدید و اسطوره‌شناسی» است که پروژۀ اسطوره‌زداییِ او در آن به فشرده‌ترین و مفیدترین شکل آمده است. هدف از ترجمۀ این دو متن، تاباندنِ نور بر کلیدی‌ترین فصل‌ِ بخش اول مشروعیت عصر مدرن هانس بلومنبرگ، با عنوان «به‌جای سکولار شدن آخرت‌شناسی، سکولار شدن از راه آخرت‌شناسی» است، فصلی که به برهۀ انتظار عاجل مسیحیان برای ظهور دوبارۀ مسیح (یا پاروسیا ) اختصاص یافته است. نظر رایج این است که بلومنبرگ در فصل یادشده صرفاً با تز کارل لوویت در باب سکولار شدنِ امید و انتظار آخرت‌شناسی یهودی-مسیحی در عصر مدرن درمی‌پیچد و می‌کوشد نشان دهد که «انتظار عاجلِ» مسیحی، که البته او آن را از انتظار یهودی متمایز می‌کند، در نتیجۀ منطق درونیِ خود، سکولار می‌شود و نه بر اثر عامل خارجی، یعنی فلسفۀ پیشرفتِ مدرن. از این حیث، سکولار شدن به معنای روی آوردن به دنیا و پذیرشِ راه‌ورسم آن است و نه انحراف از ماهیتی که لوویت مراد می‌کند. بااین‌همه، بلومنبرگ در شرح خود بارها از پروژۀ اسطوره‌زدایی رودولف بولتمان نیز نام می‌برد و ضمن مخالفت با کریگمای غیرتاریخیِ او، با مشی هایدگریِ او به نزاع برمی‌خیزد.