کتاب معنا در تئاتر با رویکردی نشانهشناختی به نمایش، در دو بخش نظریه و کاربست عملی نوشته شده است. اما هدف ساختار دوبخشی تألیف حاضر این نیست که دوگانه نظریه و عمل را تعیّن بخشد بلکه قصد دارد فعالان و تهیهکنندگان تئاتر و محققان این حوزه را ترغیب کند تا به هم نزدیک شوند، از چشم یکدیگر خود را ببینند، وابستگی متقابلشان به همدیگر را بشناسند و بیش از پیش در هیأت یک پیکر گرد هم آیند. درواقع، این کتاب قصد دارد هم به مرور و بازبینی نظریهها و کارهای عملی در زمینۀ تولید معنا در تئاتر بپردازد، هم آن نظریهها و کارهای عملی را به حوزه و شیوههای جدید اندیشیدن بسط دهد، و هم کاربستهایی عملی از این رویکرد را در تحلیل متن نمایشنامه، ابداع و تحلیل اجرا عرضه کند. از اینرو، کتابی است که برای همۀ علاقهمندان این قلمرو، از دانشجویان تئاتر در دورۀ کارشناسی تا پژوهشگران باسابقه و متخصصان نمایش، بسیار قابل استفاده است.