مفتون امینی آدم عجیبی است چون او از غزل و قصیده و مثنوی شروع کرده و از سالهای ۱۳۴۲ و ۴۳ تحت تأثیر شعر جدید ایران قرار گرفت و مشغول سرودن شعر نیمایی شد و کتابی چاپ کرد به اسم «فصل پنهان که یکی از بهترین کتابهای شعر فارسی است مفتون امینی که در آغاز کار شاعری اش فقط شعر کلاسیک می گفت و در غزل و مثنوی از استادان مسلم بود و بعد در دهه ی چهل به شعر نیمایی روی آورد و چند نمونه ی درخشان به ویژه در اوزان ضربی و سیال، تحویل داد ناگهان در همین چند سال آخر به شعر به اصطلاح سپید روی آورد و با اتکا به حکمت سینه شعرهایی گفت که با بهترین شعرهای سپید امروز برابری می کند رضا براهنی
کتابهای مفتون دوره کامل شعر ایران است او از غزل شروع کرد و به شعر سپید رسید. او گونه های مختلف شعر را تجربه کرد جوانگرایی در شعر از ویژگیهای جذاب شعر مفتون امینی بود او تعصبی نداشت و طنز او جالب بود و رندی خاصی داشت که برایم جذاب بود او از شاعران نیمایی مطرح بود در سالهایی که شعر نیمایی در اوج بود شعرهای توسن و کوه سهند از شعرهای معروف آن زمان بود باید قدردان مفتون باشیم. - شمس لنگرودی -
کاش می شد شعر را رنگی نوشت تجربه ای که آقای مفتون امینی کرده است...
- احمد شاملو -