خبر خوب خبر بد

جهانی که کلوتیلد در آن رشد می‌کرد کاملا کنترل‌شده بود و هیچ شباهتی به واقعیت نداشت. او آن را به دستِ خود و برای خودساخته بود و فقط قوانین خودش را در آن اجرا می‌کرد، مجبور هم نبود به کسی جواب بدهد. در جهان او هر سیاره بر مدار مشخصی می‌چرخید و هرگز اجازه نمی‌داد سایر سیارات به اتمسفر شکننده او نزدیک شوند؛ البته همه به‌جز سارا. خانه کلوتیلد سیاره زمین بود و روستاهای اطراف کهکشان راه شیری. حتی وقت‌هایی که طاقت می‌آورد تا چند شهاب‌سنگ از بیخ گوشش رد شوند یا گاه‌وبی‌گاه بادهای خورشیدی نوازشش کنند، سعی می‌کرد کنترل امور را حفظ کند. اما هرگز پیش‌بینی نکرده بود سیارک برادر بی‌خبر روی زندگی او آوار شود.