اوستانامه 4 (بخش های بیستم تا بیست و سوم:از ایزدان تا دینوران)

درباره یزدان و دین
درباره چیزی که چون و چرایش پس از پیدایش آن است؛ و آن پیدایش و کشفی که از راه چون و چرا دریافته می شود.
همانا هر چیز دیدنی و نادیدنی آن هستیاش برای مردمان به گونه آخ و (اهو، چشم ،جان از راه دل و برای دانایان با بیشمار چیم و دلیل هویداست. پس نباید پیدایی و تشخیصش با میانجی و واسطه ای باشد. همچون هستی دادار اورمزد که دانا در خودی و ذات و نیز بنیاد دانایی همگان می باشد که برای توده های مردم از راه اخو هویداست. و دانا به آن نیز از پیش باور می آورد و برایش با چشم جان پیداست؛ و نیز اگر بخواهد با چیم و دلیل بسیار درخواهد یافت.
-از متن کتاب