لذت خود خواهی

تقدیم به زنانی که پدرفتاری دیده اند و از خود پرسیده اند آیا لایق چنین برخوردی بوده اند؟
نه شما لایقش نبوده اید.
به خصوص در زنان اولین قدم باور به این اصل است که حد و مرز برای خود قائل شدن حق مسلمشان است. در ذهن زنان اینگونه جا انداخته اند که باید همیشه قربانی باشند به خاطر دیگران از خودشان بگذرند، از رؤیاها، آرزوها و بلند پروازی هایشان دست بکشند و به جایش توان و وقتشان را صرف سیراب کردن اطرافیانشان نمایند چقدر جهان از وجود زنان با استعدادی که وقت و نیرویشان را برای دیگران صرف کرده اند و برای برآورده کردن آرزوهای خودشان فرصت نداشته اند محروم مانده است؟ چقدر دیدگاه ها و نوآوری ها چون خودخواهی خوانده می شده اند به فراموشی سپرده شده اند؟ جامعه به زنان بخشیدن آموخته است ،ببخشید و ببخشید ولی آخر کی نوبت به خود زنان می رسد؟ اگر به جای بخشیدن به دیگران به خودمان ببخشیم چه؟ اگر به جای بخشیدن به دیگران به خودمان ببخشیم تا ناچار نشویم از دیگران گدایی اش کنیم چه؟ ما میتوانیم افراد متوقع را با لطف هایمان به ستوه بیاوریم، وقتی سرمان به کار خودمان باشد به این درک خواهیم رسید که اشکال از متوقعان نیست...