همواره مهاجرتهای بزرگ سرمنشأ تحولات عظیم بشری از نقطهنظر تمدن و تاریخ و فرهنگ بوده است. ازجمله این مهاجرتهای سرنوشتساز که نقش عمده و پررنگی را در مناسبتهای اجتماعی، فرهنگی، قومی و قبیلهای بازی کرد، مهاجرت بزرگ آریاییها از خاستگاه و نشستگاه نخستین خود به سرزمینهای دیگر بوده است. این مهاجرت برجسته، نقطهی عطف و ارزشمندی در دنیای باستان محسوب میشود.
در این کتاب، با بررسی اوستا بهعنوان کهنترین سند معتبر در دنیای باستان، به روایتی عمیق از تحولات شهرهای کهن ایران پرداخته شده است. از زمانی که این شهرها بهعنوان اردوگاههایی برای حفاظت شروع به شکلگیری کردند تا جایی که به آبادیها و سپس با تحول چشمگیری به شهرهایی که امروزه نماد میراث ملی و افتخار ایران محسوب میشوند، تبدیل شدند.
ناماین شهرهای کهن به زبانهای باستانی ایران، همراه با متونی از اوستا، آورده شدهو گفته شده که افکار و کردار مردمان این شهرها در آن روزگاران چه بود و سرنوشت آنها چه شد.
این کتاب با استفاده از منابع ارزشمندی تهیه شده و حکم یک مرجع و یک منبع قابلاعتماد را در زمینهی تاریخ و فرهنگ ایران دارد.