در این کتاب، دکرو برای نخستینبار در جمع معاصرانش استانیسلاوسکی، کوپو، میرهولد و دیگر اصلاحطلبان (انقلابیون) اصلی تئاتر قرن بیستم ظاهر میشود. فرم هنریای که دکرو در طول عمر خود خلق کرد، کاملاً با آنچه قبلاً بهعنوان پانتومیم سنتی شناخته میشد، متفاوت است. او نه هنر صامت، بلکه هنر واقعی حرکت دراماتیک را توسعه بخشید. آموزههای دکرو و ریخت آثارش هنوز با شور و نشاط در میان نسلهای متاخر مورد توجه و تحصیل است. کتابها، مقالات و مطالعات پیرامون دکرو همچنین بهشکل فزایندهای درحالرشد هستند. این شاخصهای قوی نشان میدهند که نام او یک پاورقی رنگی در تاریخ تئاتر نیست، بلکه با گذشت سالها جای خود را در میان سرآمدان تحول تئاتر قرن بیستم باز کرده است.