از دریچه علم و اجتماع

در دنیایی که شایسته و بایسته است انسان و نیک‌روزیش هدف و محور تحولات قرار گیرد، بیائید بیندیشیم که چگونه می‌توان به نوعی از نیک‌روزی نائل شد که تلفیقی از آزادی و بهروزی فردی و صلاح اجتماع و سایر انسان‌ها را در خود داشت و یکی را ناقض دیگری نپنداشت. بدون شک این امر مهم مستلزم آگاهی به حقوق انسانی خود همراه با حس نوع‌دوستی و همدلی و احترام به حقوق دیگران است. اما دستیابی به این امر بدون گسترش عرصه علم و ادب و هنر و دانش و فلسفه و تعالی فرهنگی امکان‌پذیر نیست. این گنجینه لایتناهی، پویا و چالشگر علم و دانش است که بر اندیشه و قلوب، روح و روان، رفتار و کردار و ذهن و قوه تخیل ما انسان‌ها تاثیر می‌گذارد و حس نوع‌دوستی و فرهنگ سلطه‌ناپذیر ما را تعالی می‌‍‌بخشد و پیوند و همدلی بین انسان‌ها را رقم میزند. علم و دانش کاوشگر حقیقت و ساخته و پرداخته خود انسان است و از هر قوم و اقلیم و نژادی که برخیزد میراث همه جهانیان خواهد بود و همه جهانیان پذیرای آنند. امید است که دستاوردهای دانش یشری بیش از این به ضد خود یعنی ابزاری در خدمت جنگ‌افروزی وکشتار انسان‌ها قرار نگیرد. لازمه منع تبدیل دانش بشری به ضد خود، تحرک و هشیاری افکار عمومی جامعه و جهان است و این تحرک و هشیاری از طریق رسوخ و نفوذ آگاهی‌های اجتماعی، فرهنگی، مدنی و سیاسی در بین توده مردم حاصل خواهد شد.