درویش و مرگ

درگیری بین احساسات فردی و افکار سیاسی محور اصلی رمان «درویش و مرگ» را تشکیل می‌دهد. در بیش‌تر آثار سلیمویچ به بحران‌های انسانی و پریشانی‌های فکری انسان در جنگ‌ها پرداخته می‌شود. کتاب‌های «سکوت»، «مه و مهتاب» و «قلعه» از دیگر آثار نویسنده است.
سلیمویچ در مصاحبه‌ای می‌گوید: «من انسان امروز را در «درویش و مرگ» به بن‌بست می‌رسانم؛ و در کتاب «قلعه» راه نجات از این بن‌بست را به او نشان می‌دهم». رمان «درویش و مرگ» در یوگسلاوی سابق جایزه‌های ادبی متعددی را به خود اختصاص داد؛ و تا کنون به زبان‌های مختلف جهان ترجمه شده است.

مضمون اصلی “درویش و مرگ” بزدلی، جبن و بی‌تفاوتی است؛ و داستان شیخ نورالدین، درویشی ساکن یک خانقاه در ساراوویو را در دوران سلطه عثمانی بر بالکان روایت می‌کند. هنگامی که برادر نورالدین دستگیر می‌شود، او باید در جستجویش به دنیای مقامات عثمانی برود، تا بفهمد چه اتفاقی برای برادرش افتاده است. برخی منتقدین این رمان را متاثر از “محاکمه” کافکا دانسته‌اند. نورالدین داستان را با حدیث نفس‌های مکرر پیش می‌برد، و روابط خود با جامعه و انتخاب‌هایش را در زندگی نقد می‌کند.