آثار مربوط به مولوی پژوهی عموما توصیفی، روایی، قدسی، اسطوره ای است و تا حدود زیادی هم درباره مولانا غیب اندیشانه، و در نتیجه عیب اندیشانه بحث شده است. تحقیق حاضر از بزرگان مولوی پژوهی سخن به میان آورده که آثارشان در آفاق نگاه تحلیلی و انتقادی دیده بانی می کند. در این اثر از چهار مولوی پژوه سخن رفته: خلیفه عبدالحکیم، عبدالباقی گولپینارلی، آن ماری شیمل، فرانکلین دین لوییس.