پرتره یک آدم کش

اصغر قاتل (علی اصغر بروجردی) بی شک اولین قاتلِ زنجیره ای دوران نوی تاریخِ ایران است. مردی قوی هیکل، بی پروا و مملو از نفرت که «پسرکُشی» می کرد. او بعد از انبوهی قتل در عراق به ایران گریخت و در تهران به خصوص سال 1312 به کشتن پسران نوجوان پرداخت. او از «کشتن» عمیقاً لذت می برد. عددِ کشته های او متغیر است و بسیاری آن را بیش از سی و سه نفر می دانند. قصۀ هراس تهران از قاتلی مرموز و دستور رضا شاه به شهربانیِ در حالِ نوشدنش برای دستگیری قاتل دیوانه یکی از عجیب ترین رخدادهای تاریخ اجتماعی ایران است. سوسن سیرجانی روزنامه نگار، نویسنده و محقق با یافتن اسناد تازه و ساختنِ روایتی مستند قصۀ ظهور و اعدام این قاتلِ روان پریش را نوشته است. سال ها تجربۀ سیرجانی در نشریۀ تراژدی به او کمک کرده تا بتواند روایتی همه جانبه از این قاتل بنویسد. مردی که با خونسردی «سر» می برید و حین اعدام «شعر» می خواند. اصغر قاتل پرترۀ آدم کشی ست که تکه ای از تاریخ خشونتِ جامعۀ ایران است.او در دی ماه سرد سال 1312 طی یک «اتفاق» دستگیر می شود و ناگهان مطبوعات تبدیل به رسانه ای می شوند برای بیش تر دانستن از او. کاغذهای هنوز خیس از مُرکب در دست مردم می چرخیده اند و سواددارها خبرِ جنایت های او را می خوانده اند. اصغر قاتل در ششم تیر 1313 دار زده شد اما قصۀ او هیچ گاه تمام نشد.