وقتی از شهریشدن حرف میزنیم، شاید تصورمان مربوط به بعد از مدرنیته باشد؛ زمانی که علم و هنر و تمدن رشد کرد و شهرنشینی بهشکل امروز رونق یافت. اما شاید تصور نکنید که شهرنشینی به شکل و شمایل امروزی قدمتی ششهزارساله دارد و به دوران باستان میرسد. نقشههای شهرها و ساختوسازهای باستانی چنان شبیه شهرهایی امروزی است که به نظر میرسد انگار از قدیم همیشه همین رویه برای شهرسازی وجود داشته است. شاید باورتان نشود ازدحام جمعیت، آلودگی، سروصدا، جرم و جنایت، کمبود آب، نبود پشتیبانی فاضلاب، خیابانهای کثیف و هزینههای بالای زندگی ازجمله معایبی بود که ساکنان اولین شهرها در ششهزار سال پیش با آن مواجه بودند.
در طی میلیونها سال، نیاکان ما از زندگی پراکنده در طبیعت، بهسمت یکجانشینی رو آوردند و رفتهرفته، به وسایل بیشتری برای بقا نیاز داشتند.
مونیکا لوئیز اسمیت، باستانشناس، مردم شناس و مورخ آمریکایی شهرهای باستانی و فعالیتهای خانگی آنهاست. او در تازهترین اثر منتشرشدهاش، بهنام "تاریخ ششهزارساله شهرنشینی" از اولین تلاشهای مردم باستان، برای تطبیق با زندگی شهری مینویسد. در واقع در این کتاب میخوانیم که تمام آنچه که ما بهعنوان یافتههای مدرنیته و زندگی شهری میشناسیم، مربوط به ما نیست و دستاورد نیاکانمان است. از دوربین مداربسته گرفته تا جمعآوری مکانیزه پسماندها و سیستم تصفیه فاضلاب خانگی؛ همهوهمه در اولین شهرهای جهان، توسط مردمی که بهتازگی به یکجانشینی رو آورده بودند، ابداع و استفاده میشده است.
این کتاب با تحقیق درباره ابداعات شهری و بررسی دقیق شکلگیری آنها، تصویر قابلتوجهی از تاریخچه شهرنشینی و زندگی در خارج از روستاها و طبیعت به ما ارائه میکند. کتاب "تاریخ ششهزارساله شهرنشینی" با ترجمه روان و تخصصی قدسی توکلیمعین، در دسترس خوانندگان قرار گرفته است.