عاشقانه تحقیق کرد، عالمانه قدم برداشت و با جماعت تعزیه خوان و نمایشگران تخت حوضی رفیق شد و از آن ها آموخت. اما این آخر کار نبود، او هم فراگرفت و هم نیروهای علاقمند را آموزش داد. چه با نوشتن و به ثبت رساندن و چه با اجرا با تمام هَمش و طی این سال ها به وظیفه ای که خود به دوش گرفته گفته است:
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
بهروز غریب پور
مناقشه بر سر داشتن یا نداشتن سنت نمایشی، تاریخچه و پیگیری اعتبار یا عدم اعتبار اسناد و مدارک مربوط به آن، چنان ما را به خود مشغول داشته است که از یاد بُرده ایم با آنچه هست چه می توان کرد یا باید کرد. روزآمدکردن تنها راه حفظ جریان تئاتر آیینی سنتی ماست.
محمد چرم شیر