در انتهای شب

پریده جلال درباره کتاب" در انتهای شب این طور میگوید «در سالهایی که این رمان نوشته شد جوانی ارزشمند بود. فکر می کردیم به نور خواهیم رسید نور به معنای آزادی تمدن و انسانیت بود؛ یک امید بود نزدیک چهل سال دنبال نورگشتیم و آن خاموش شد و از ما فاصله گرفت. طبقه ی بالاشهر نشین متدینهای قلابی سیاستمدارانی که به چیزی به جز منافع خود فکر نمی کنند در زندگی های درخشانشان جوانان شکست خورده را راحت تر در دام می اندازند. قهرمان داستان ماجیده موفق می شود به عشق پشت کرده برای خود و بچه اش زندگی جدیدی بسازد؛ آیا در تلاشش برای رسیدن به دنیایی انسانی موفق می شود؟ تردید دارم در انتهای شب یک رمان عاشقانه ی زیباست. این را هم اضافه کنم که از این طور بودنش هم خیلی خوشم می آید به نظر من این رمان زیباترین رمان عاشقانه ای است که نوشته ام.»