کتاب فرضیۀ DIM یکی از جنجالی ترین کتابها در حوزه فلسفه، تاریخ و علوم انسانی است که در دهه های اخیر منتشر شده است لئونارد پیکاف که از شاگردان این رند و از مدافعان و مبلغان فلسفه عینیت گرایی (objectivism) او است در این کتاب کوشیده روند تحولات تاریخی فلسفی دنیا را مورد بررسی قرار داده و در این راستا فرضیه جدیدی مطرح نموده است. او مهمترین المان معرفت شناسانه در هر فلسفه ای را یکپارچگی تشخیص داده و از این منظر، سه حالت کلی برای روند فلسفی هر دوره ای از تاریخ را در سه عبارت یکپارچگی نادرست (Misintegration)، یکپارچگی (Integration) و از هم پاشیدگی (Disintegration) تعریف میکند. بدین اعتبار، او سه فیلسوف عمده را از میان تمام فلاسفه تاریخ، به عنوان نماینده این سه حالت در نظر گرفته که به ترتیب، افلاطون، ارسطو و کانت هستند. پیکاف این سه فیلسوف تاثیرگذار تاریخ را سه بزرگ می خواند. بنابراین، سایر فلسفه ها اختلاطی از این سه فلسفه اصلی در نظر گرفته می شوند.
نویسنده در این کتاب حالت فلسفی حاکم بر هر دوره تاریخی را در چهار حوزه عمده، یعنی ادبیات، علم آموزش و سیاست مورد بررسی قرار داده و در پی آن است که بتواند یک حالت مشخص را بر هر دوره اطلاق نماید. این کتاب در نهایت سعی دارد که با شناخت تحلیلی از روند تاریخی فلسفی غرب، چراغی به دست دهد تا آینده را بر اساس همین روند پیش بینی نماید.