وقتی سال های سال حقیقتی پنهان می ماند تا بتوانند با قدرت و ثروت و نیرنگ، معادله ها بر صفحه ی روزگار بنویسند، معلومات و مجهولات برای ذهن های جهانیان بسازند و همگان را به بازی درآورند؛ چرا نباید به این توانایی تحسین گفت؟ اما این قدرت و این هیبت تا زمانی اثر می کند که آن حقیقت از ذهن های عموم مردم پنهان بماند. باری پنهان ماندن حقایق کار دشواری است، بی شک ماه برای همیشه پشت ابر نمی ماند و اکنون زمانی است که سیر تاریخی به مختصات طلایی خود نزدیک می شود تا برای همیشه حقیقت را فریاد بزند و آن را ماندگار نماید.