«تزهایی دربارۀ مفهوم تاریخِ» والتر بنیامین یکی از مهمترین متون فلسفی و سیاسی قرن بیستم است و میتوان گفت این متن پس از «تزهایی دربارۀ فوئرباخ» مارکس، مهمترین متن در منظومۀ اندیشۀ انتقادی محسوب میشود. متن «تزها» خصلتی رازورزانه و ابعادی گوتیک دارد که بنیامین تعمداً آن را لابهلای تمثیلها و استعارههای گوناگون پیچیده است و این ویژگی خوانش متن مذکور را دیریاب و دشوار کرده است. این پیچیدگی و ابهام موجود در متن «تزها» همواره باعث ایجاد بدفهمیهایی نزد مخاطبان و مفسران والتر بنیامین شده است، اما در این کتاب میشل لووی حاصل یکعمر تلاش خود در راستای شناخت «تزها»ی بنیامین را در قالب متنی روشن و شفاف گردآوری نموده است؛ بهنحویکه مخاطب در انتهای کتاب احساس میکند از سرزمینی ناشناخته، سرد و گنگ وارد وادی دلچسبی میشود که پرتوهایی از انوار اندیشۀ بنیامین هر لحظه ذهنش را روشنتر میکند. میشل لووی با تفسیر کلمه به کلمه و جمله به جملۀ متن «تزهایی دربارۀ مفهوم تاریخ» به ما نشان میدهد والتر بنیامین در لابهلای کلمات و جملات «تزها» که واپسین اثر و در حکم وصیتنامۀ فلسفی وی قلمداد میشود، انبار باروتی را برای منفجر کردن خط سیر یکجانبۀ تاریخ که به قول خودش همواره توسط فاتحان نگاشته شده، جاسازی نموده و به همین دلیل تعمداً متن «تزها» را معماگونه و رازورزانه نوشته تا از گزند سانسور گشتاپو در امان بماند.
کتاب پیش رو برای علاقهمندان به اندیشۀ سیاسی غرب و دانشجویان علوم سیاسی راهگشاست و حتی حاوی بصیرتهایی ارزنده برای دانشجویان و دانشپژوهان رشتۀ تاریخ و دیگر علاقهمندان است.