هملت می گوید «باقی سکوت است و جان میسپارد و ما را در آستانه مدرنیته با وقفه ای مبهم و سنگین تنها میگذارد وقفه ای که حتی یک «چیز» هم نیست پاسکال نیم قرن بعد گفت «سکوت بی پایان این فضاهای بیکران من را میترساند و این ابژه غیر قابل درک را که مدرنیته باید با آن دست و پنجه نرم کند به ما تحمیل کرد.
اد پلوث و سیندی زایهر گردشی شگفت انگیز ترتیب میدهند و ما را برای کندوکاو تمام وجوه این ابژه فرار و کلنجار با رابطه بنیادین سکوت و زبان منفیت ذاتی و آپوفاسیس و ملأ و خلا با خود همراه میکنند و خوانشی جدید از سنت فلسفی و نیز از بکت ملویل کلودل کیج و... ارائه میدهند سررشته همه بحث هایشان نیز به روانکاوی و کارهای لکان میرسد که اولی سکوت را معیار اصلی نظریه و عملش میداند و دومی نیز از غافلگیری و الهام بخشی دست نمی کشد.