هانیه کسائیفر سالهاست می نویسد. نویسندهای که در بسیاری فضاها تجربه دارد و این تسلط را میتوان در اولین رمانِ او بهخوبی دید. زَخمزَن داستانی نامتعارف از روزگاری متعارف است. داستانی که در آن یک اتاق در بدن تبدیل به رخدادی در کلِ متن میشود. زخمی که خونش بند نمیآید. رمان داستانِ زوجی موفق، خوشحال و خوشبخت است که مانند خیلیها فکر میکنند روزگار چنین است و چنان هم خواهد ماند. اما یافتن یک پرندهٔ کوچک و ناتوانِ رو به موتْزن را که از قضا علاقه٬ای به حیوانات ندارد مجاب میکند تا به او رسیدگی کند. مرد دلبستهٔ گربههاست و روزگاری آرام با همسر و فرزندش دارد. زن نیز انگار از همهچیز راضیست اما بعد ورود این پرنده که آن٬را از همه پنهان کرده، ماجراهایی را رقم میزند که حیرتآور است. مسئله اینجاست که پرنده باید مدام تغذیه شود.آنهم خونِ زندهٔ زن... کسائیفر رابطهای عجیب بین قهرمان اصلی خود، پرنده، همسر و خانواده میسازد که با یک روند هولناک و غیرقابلِ پیشبینی مواجه میشود. زن داستانِ او هم باید با خود بجنگد، هم پرندهای که هم به او عاشق است، هم متنفر، هم ماجراهایی که بعدِ این ماجرا بر او آشکار میشود. آیا زخمها برای همیشه التیام می٬یابند؟