نویسندهی کتاب پیش رو هدف خود را از نگارش این کتاب مطالعهی نقش اجتماعی نهاد دین در نسبت با همبستگی اجتماعی عنوان کرده که برای نیل به این هدف در فصل نخست مفاهیم مترادف با امر خیر در سنتهای دینی را مطالعه کرده، در فصل دوم به ادوار فعالیتهای خیریه در سنت علمای شیعه پرداخته، فصل سوم را به سرنوشت امر خیر در نظر و عمل عرفا اختصاص داده، در فصلهای چهارم و پنجم فعالیتهای خیریهی نهاد دین در دورهی معاصر را در قبل و بعد از انقلاب مطالعه کرده و در نهایت در فصل ششم به نتیجهگیری پرداخته و این پرسش را پاسخ داده که «دربارهی دگردیسی فعالیتهای خیریهی نهاد دین چه میتوان گفت؟». پاسخ به این پرسش راهگشای تامل دربارهی پرسش دیگری بوده: «فعالیتهای خیریهی نهاد دین چه صورتهایی از همبستگی اجتماعی را در جامعه تولید میکند؟» و در نهایت بحثی دربارهی ضرورت گذار از هویتگرایی به مشارکت در ساختن همبستگی اجتماعی مطرح کرده است.