چشم‌انداز دریایی

چشم انداز دریایی قابی از روزمرگی چارلی و نانسی را به تصویر میکشد که به خوبی می دانند زندگی برای آنها تقریبا به سرانجام رسیده است اما در مورد چگونگی گذراندن اندی سال های باقیمانده از عمرشان با هم اختلاف نظر دارند. اثر حاضر یک فانتزی تمثیل انگارانه و ابزوردیست و یکی از بهترین های آلبی و برنده ی جایزه پولیتزر سال ۱۹۷۵ است. با این حال، موضوع اصلی آن در کمال خوش بینی اش نسبت به آینده «مرگ» است؛ مرگ و نیاز به شناخت و پذیرش آن به عنوان بخشی از فرآیند زندگی تضاد بین ماهیت آرمان های دو شخصیت نمایش نامه پیچیده تر از تقابل بوغ صرف کناره گیری منفعلانه از زندگی با عصیان فعال و ماجراجویانه است، از این رو که گویی آلبی رهایی از نقش ها و مفاهیم برساخته و پذیرش «ترس» را متضمن رسیدن به آزادی می داند. از دید او باید در غیاب اسطوره های اجتماعی مان رها شویم و انسان بودگی و فناپذیری خود را با این درک که در دنیایی رهاشده، «یتیم روحانی هستیم، بپذیریم.