فلسفهٔ اخلاق چیست؟ معیارهای اخلاقی از کجا میآیند؟ آیا بر هیجانات ما مبتنیاند، یا بر خرد، یا بر برداشتی ذاتی از خوب و بد؟ از نظر بسیاری از دانشمندان، کلید معما تماماً در زیستشناسی است، بهویژه در نظریههای داروینی تکامل و رفتارهایی که بقای فرد را تضمین میکنند. اما اگر تکامل نبردی بر سر بقا باشد، چرا برای دیگران فداکاری میکنیم؟
پیتر سینگر در اثر کلاسیک خود، حلقهٔ گسترنده، میگوید که فداکاری به شکل رانهای با بنیان ژنتیکی برای محافظت از خویشاوندان و اعضای جامعه آغاز شد اما سپس به شکل مجموعهای از اصول اخلاقی درآمد که آگاهانه انتخاب شدهاند و حلقهٔ کسانی که در بر میگرفتند همواره رو به گسترش بوده است. او با کمک گرفتن از فلسفه و روانشناسی تکاملی نشان میدهد که فلسفهٔ اخلاق در انسان را تنها با زیستشناسی نمیتوان تبیین کرد، بلکه توانایی خردورزی است که پیشرفت اخلاقی را امکانپذیر میسازد.