هرچند مباحث نظری دربارهٔ چیستی تاریخ و کار مورخانه در سنت تفکر غربی عمری طولانی دارند، اما در ایران چندان شناختهشده نیستند. تاریخ در عصر پستمدرن خوانشهای متفاوت و بعضاً متناقضی را پشت سر گذاشته است و ضروری است که تاریخورزان تصویری کلی از آن در برابر چشم داشته باشند. متنی که پیش روی دارید پاسخی است به این نیاز و در حقیقت چکیدهای است الفبایی از دانش متفکری که از منظر پستمدرنیسم به تماشای تاریخ نشسته است. کتاب حاضر از خلال بررسی مفاهیمی که ناظر بر نحوهٔ کار مورخان هستند، مرجعی انتقادی فراهم میآورد در باب آرا و نظریههایی که باعث بازاندیشی در تاریخ و عملکرد آن شدهاند.