لئونارد ملودینو با بهرهگیری از تحقیقاتی که در حوزهی علوم اعصاب و رفتار صورت گرفته، و ترکیب بینشهای علمی با تأملات فلسفی، مفهوم ارادهی آزاد را به چالش میکشد و نشان میدهد آنچه ما را هدایت میکند در بسیاری از موارد آگاهانه نیست. او استدلال میکند که بیشترِ قضاوتها و تصمیماتی که خیال میکنیم آگاهانه هستند، مانند سرمایهگذاری روی یک موضوع خاص، در واقع با آگاهی نبوده و فرآیندهایی پنهان و خودکار آنرا شکل میدهند. نیمهی پنهان ما قدرت ضمیر ناخودآگاهمان را یادآوری کرده و تشویقمان میکند که بهجای انکار و نادیدهگرفتناش، آن را به رسمیت شناخته تا بتوانیم ریشهی انگیزهها، واکنشها و سوگیریهامان را بهتر درک کنیم، تصمیمات بهتری بگیریم و تعاملات اجتماعیمان را بهبود ببخشیم.