تهاجمات مغول در نیمه اول قرن سیزدهم به تغییرات عمیق و شکننده ای در مسیر تاریخی غرب آسیای اسلامی منجر شد. همان طور که این جلد جدید در مجموعه «اندیشه ایرانی» نشان میدهد فتح ناگهانی از شرق با رویدادهای نزدیک تر به وطن سرزمینی صورت گرفت که زمینه ساز موفقیت بعدی مغول گشت. در اواسط قرن دوازدهم میلادی امپراتوری سلجوقی به سرعت از هم پاشید و استان های وسیع آن به مجموعه ای از امپراتوری ها و پادشاهی های عمدتا کوتاه مدت تقسیم شد. با گذشت زمان قدرت های جدیدی مانند قراختایی های بت پرست در آسیای مرکزی ظهور کردند خوارزمشاهان در خوارزم خراسان و بیشتر مناطق مرکزی ایران و غوریان در جنوب شرقی سر برآوردند. با این حال مغولان که با هیچ مقاومتی از سوی رقیب امپراتوری به اندازه کافی مقتدر مواجه نشدند و معاصران آنها هجومشان را فاجعه بار می دانستند، تمامی میراث اسلامی را برباد رفته می دیدند. پژوهشگران برجسته از جمله دیوید مورگان و مرحوم کیلفورد ادموند باسورث در اینجا درباره سلسله های قبل از حمله مغول - و جنبه هایی از ادبیات شعر و علم آنها - و همچنین خود فاتحان و حکومت آنها در ایران از 1219 تا 1256 میلادی بحث میکنند.