حاتم طایی را گروهی عرب و جمعی ایرانی می پندارند. شاعر شیرین سخن ایران شیخ شیراز حکایات بسیار از مردانگی های حاتم نقل کرده و حاتمی که ما در این کتاب شرح حالش را میخوانیم، همان حاتم سخاوتمند است که پیشینیان ما این خوش رفتاری ها و بخشش های او را در قالب افسانه ای شیرین نقل کرده اند تا باب طبع عوام باشد؛ زیرا در عهد کهن، زمانی که سرگرمی مردم، رفتن به قهوه خانه و گوش دادن به نقالی های نقال باشی بوده، هیچ چیز جز یک افسانه پرماجرا نمی توانست توجه آنان را جلب و ایشان را سرگرم نماید و امروزه ما از آن دوران پرشکوه یادگارهای ارزنده داریم یعنی افسانه هایی که در قالب آن ها مردم را به راه راست، به کرم و سخا ترغیب و تشویق می نمودند.