آندره گدار در سال 1307 بنا به درخواست دولت وقت به ایران آمد تا مرکزی جهت باستانشناسی تأسیس کند، فهرستی از بناهای تاریخی تنظیم و در صورت امکان به بازسازی این بناها اهتمام ورزد. اقامت او در ایران بیش از سی سال طول کشید و در آن مدت، بخش عمده برنامه بسیار گستردهای را که به او بهعنوان آرشیتکت، باستانشناس، و درعینحال سرپرست موزه، محول شده بود به انجام رساند. علاوه براین، پروفسور گدار گروههایی را جهت بازسازی تخصصی بناهای تاریخی و سنتی آموزش داد، که همانها بعداً مسئولیت بازسازی بسیاری از بناهای تاریخی ارزشمند ایران را برعهده گرفتند. آندره گدار، در کنار این بازسازیها، به ساخت ساختمانهای نوین، از جمله موزه باستانشناسی تهران (موزه ایران باستان)، و دانشگاه تهران همت گذاشت. از خدمات دیگر او میتوان به تأسیس دانشکده هنرهای زیبا به منظور تعلیم و تربیت آرشیتکتهای ایرانی اشاره کرد. تسلط پروفسور گدار در هنر ایران به ویژه معماری و سنگتراشی، شهرت زیادی دارد، به نحوی که طی سالیان متمادی، آثار متعدد تخصصی و اصیلی درباره تاریخ فرهنگ به رشته تحریر درآورده است.