کودک سیاه

کامارایی در سال ۱۹۲۸ در کور وسا در گینه که آن زمان مستعمره ی فرانسه بود به دنیا آمد. لی با پیشرفت های تحصیلی خود توانست در نوجوانی بورسی از مرکزی آموزشی در فرانسه دریافت و به آن کشور نقل مکان کند. کتاب کودک سیاه که جایزه ی نویسندگی شارل ویون را در سال ۱۹۵۴ کسب کرد رمانی خود زندگی نامه ای است و از نخستین آثار مهم ادبیات افریقایی فرانسوی زبان به شمار می رود.

«ماری دوستم داشت من هم دوستش داشتم اما ما برای احساسات خود نام شیرین و ترسناک عشق را به کار نمی بردیم شاید هم دقیقاً عشق نبود، گیرم که عشق هم بود. اما چه بود؟ به راستی چه بود؟ مسلماً احساسی شریف و سترگ بود محبتی شگفت بود و سروری بی پایان شادی بی غل و غش ،بود شادی ناب از آن گونه شادیها که هوس هنوز در آن راهی ندارد از آن گونه شادی ها که شاید فراتر از عشق باشد و هر چند که شادی بی عشق امکان پذیر نیست هرچند که نمی توانستم دست ماری را بگیرم و نلرزم و هرچند که نمی توانستم تماس موهایش را روی گونه هایم احساس کنم و به هیجان نیایم شادی در واقع گونه ای گرماست! اما شاید عشق همین باشد. هم عشق بود مانند عشق ،کودکان و ما هنوز کودکانی بیش نبودیم! من رسماً مرد شده بودم اما آیا فقط همین کافی بود؟ گذشت زمان مرد را می سازد و من هنوز زمان زیادی را پشت سر نگذاشته بودم……