مقوله های معنایی فعل مرکب در گفتار کودکان

فراگیری زبان توسط کودک یکی از مهم‌ترین موضوعات دانش زبان‌شناسی است، اما پیچیدگی و گستردگی حوزۀ زبان‌آموزی کودک باعث شده تا هنوز جنبه‌های مختلف آن به طور کامل بررسی نشود و مجهولات بسیاری وجود داشته باشد. بیشتر پژوهش‌هایی که در این باره انجام گرفته در حیطۀ دستور زبان و مراحل مختلف رشد نحوی و واژگانی کودک بوده است. به دلیل اهمیت فعل که عنصر اصلی تشکیل‌دهندۀ جمله است، هرگونه تغییر در ساختار یا معنای آن باعث تغییر محسوسی در کل جمله می‌شود. ازاین‌رو، باتوجه‌به نقش کلیدی فعل در ساختار جمله و اهمیت آن در جمله‌های زبان فارسی، این کتاب به بررسی میزان کاربرد و درک فعل (فعل مرکب) در کودکان طبیعی فارسی‌زبان می‌پردازد تا نتایج حاصل از آن، معیاری برای ارزیابی میزان به‌کارگیری فعل مرکب در میان جمله‌های کودکان باشد. در این پژوهش، از تصاویر آزمون ادراکی واژگان پایه به‌منظور تعیین سلسله‌مراتب دسترسی به مقوله‌های معنایی فعل مرکب استفاده شده و نحوۀ فراگیری زبان فارسی توسط کودکان با تأکید بر فعل مرکب مطالعه شده است. به‌منظور طبقه‌بندی فعل‌های مرکب کودکان از طبقه‌بندی فعل‌هایی که رضوی در دفترچۀ واژگانی معلمان ارائه کرده و شبکه واژگانی تدوین‌شده توسط میلر بهره گرفته شده است. در کل، این پژوهش از آن جهت که به جنبه‌های ساختاری زبان تأکید دارد مربوط به حوزۀ زبان‌شناسی است و ازآنجاکه با مفاهیم روان‌شناختی کودکان و بررسی رشد کلامی آنان ارتباط تنگاتنگی دارد، به موضوعات روان‌شناسی نیز مربوط می‌شود و می‌تواند در حل مشکلات مراجعان به کلینیک‌های گفتاردرمانی راه‌گشا باشد.