«زهرا نادرى در دومین مجموعهداستانهاى کوتاهش کنجکاوانهتر و دقیقتر از پیش به دنیای اطراف خود نگریسته است؛ یعنی دقت و تیزبینی بر وسعت دید او افزوده و به موضوعها و درونمایههاى داستانهایش تنوع بیشترى بخشیده است. در داستانهاى این مجموعه، هم نابهسامانیهای حاکم بر کل جامعه را میبینیم، هم گرفتاریها و سرگردانیهای کسانی را که در این اوضاع و احوال زندگی میکنند. همین گوناگونی، او را بر آن داشته که از شیوههای متنوعی برای روایت بهره بگیرد. در بعضی از این داستانها نویسنده آنقدر به شخصیتهاى داستان نزدیک مىشود که آنچه را در ذهن آنها میگذرد، عیناً نقل میکند. بدین ترتیب خواننده مستقیم و بدون واسطه به دنیای آنها وارد میشود و به راز پریشانىهایشان پی میبرد. تنوع در شیوههای روایت به خواننده نشان میدهد که نادرى در مجموعۀ دوم خود، بیش از پیش بر فنون داستاننویسی اشراف یافته است. خوشبختانه او توانسته است مهارتهای بهدستآوردۀ خود را با نثری روان و بدون لکنت به خواننده عرضه کند.»