خانه پرنور

جومپا لاهیری نویسندۀ بنگالی - آمریکایی در آخرین مجموعه داستان خود، خود تصویری عمیق و تأثیرگذار را از رُم ترسیم کرده است. لاهیری در قالب نُه داستانِ کوتاه زندگی شخصیت‌هایی را روایت کرده که برخی ایتالیایی هستند و بعضی مهاجر. این شخصیت‌ها همگی در رُم زندگی می‌کنند ولی هیچ وقت آنجا را خانه خود نمی‌دانند. رُم در این مجموعه هم یک کلان‌شهر است و هم بنایی به قدمت تاریخ، هم گذشته است و هم آینده، چندوجهی است و ماوراءطبیعی. رُم مکان وقوع اتفاقات این داستان‌ها نیست، قهرمان آن‌هاست. لاهیری این مجموعه داستان تحسین‌برانگیز و عمیق را ابتدا به زبان ایتالیایی نوشت و سپس به همراه تاد پورت‌نویتز برگردان آن به انگلیسی را انجام داد. داستان‌های این مجموعه فضایی شبیه به آثار رمان‌نویس شهیر ایتالیایی آلبرتو موراویا دارند که خود در رُم به دنیا آمد و در همان‌جا از دنیا رفت. همچنین در داستان پایانی، دانته آلگیری الهام‌بخش قهرمان داستان در سیر تکاملی او به سمت یک زندگی جدید است. خانۀ پرنور مجموعه‌ای درخشان از روایت‌هایی است که در جستجوی معنای زندگی و هزینه مهاجرت و تبعید هستند.